شرکت های پخش با توجه به گستردگی پوشش دهی و تنوع محصولات به سه دسته بندی بزرگ از لحاظ اداری و پرسنلی تقسیم میشوند.
ستاد – نمایندگی
در این روش یک دفتر مرکزی ( ستاد ) که احتمالا مدیران و سهام داران اصلی شرکت درش فعالیت دارند بر فعالیت و توزیع و کنترل تیم فروش که به صورت نمایندگی مشغول به کار هستند نظارت میکنند. این نمایندگی ها عمدتا برای جلوگیری از هزینه تراشی های اضافه برای دفاتر متعدد در سراسر کشور به وجود می آیند و در بسیاری از تجربه ها در شروع فرآیند رشد و تکامل شرکت های پخش تعداد نمایندگی ها برای آن مجموعه بسیار زیاد خواهد بود و رفته رفته و شاید به مرور زمان کم خواهد شد. شاید مهمترین مسئله در کاهش هزینه ها با در اختیار گرفتن نمایندگی ها هزینه های اداری و پرسنلی مثل اجاره انبار، دفتر و پرسنل می باشد.
ستاد – نمایندگی – شعبه
این روش دقیقا مانند روش قبلی است با این تفاوت که شرکت های پخش پس از مدتی و با توجه به رشد و توسعه به سمت تبدیل نمایندگی ها به شعبه اختصاصی خود میکنند و در این شرایط ملک و پرسنل را با توجه به صلاحدید سهام داران ستادی انتخاب میکنند.
شرکت های پخش مویرگی – استانی
با توجه به گستردگی فعالیت، تمام عملیات یک شرکت پخش مویرگی در این ساختار پیاده سازی خواهد شد. بزرگترین نقطه مثبت در این روش اعمال استاندارد و الگوی یکسان در کل مجموعه یک شرکت پخش می باشد. از زیر ساخت های ستادی مانند تیم های فروش و بازرگانی تا فروشنده های مراکز که با یک دستورالعمل واحد و با یک هدف مشخص قدم بر میدارند.
در نهایت هدف از این ساختارها قطعا رشد و توسعه مناسب بستری مناسب است تا بتوان پیچیدگی های صنعت پخش مویرگی را به بهترین نحو ممکن کنترل و هدایت کرد که سایکل می تواند همراه مناسبی برای شرکت های پخش مویرگی باشد.
بدون دیدگاه